جلیلى، هادى . ۱۳۷۸ . شکاف نسل‌ها، پیش و پس از انقلاب اسلامى . تهران : معاونت پژوهشى و آموزشى وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى‌و دبیرخانه شوراى فرهنگ عمومى . چکیده : این مقاله ضمن بررسى شکاف و اختلاف موجود بین نسل‌جوان و سالخورده جامعه به بررسى این پدیده در قبل و پس از انقلاب اسلامى‌پرداخته است . هنگامى که از شکاف نسل‌ها سخن به میان آورده مى‌شود، مسأله صرف وجود تفاوت بین دو نسل سالخورده و جوان نیست، بلکه این شدت اختلافات است که مى‌تواند مسأله ساز گردد، به طور خلاصه منظور از شکاف نسل‌ها در این مقاله، وجود اختلافات ضد کارکردى گسترده‌اى است که نشانگر جدایى یا آغاز جدایى میان دو نسل مذکور مى‌باشد . از دیدگاه جامعه‌شناسى، شکاف نسل‌ها یکى از تبعات طبیعى فرآیند جامعه‌پذیرى است . جامعه‌پذیرى یا اجتماعى شدن فرآیندى است که یک فرد شیوه‌هاى قومى، هنجارها، ایستارها، دین و باورهاى مذهبى و حتى بخش‌هایى از شخصیت خود و ...را از جامعه اخذ مى‌نماید . جامعه‌پذیرى امکان برقرارى ارتباط و درک گذشتگان را نیز به وى اعطا مى کند و در این میان عامل زبان مهم‌ترین عنصرى است که این رابطه را برقرار مى‌سازد . شکاف نسل‌ها نتیجه تعارض و اختلاف میان آموزه‌هاى گروه‌هاى مرجع دو نسل متفاوت است و این اختلاف جزء جدایى‌ناپذیر و ضرورى زندگى جمعى است . هدف از طرح این مسأله این نیست که از بوجود آمدن تغییرات و اختلافات جلوگیرى شود، بلکه منظور یافتن آمادگى است براى کاهش آثار مخرب این ناهمگونى و بهره‌مندى بیشتر از فواید آن