دستورالعمل اجرایی آیین نامه نحوه نامگذاری روزها و مناسبت های خاص
(مصوب جلسه ۵۴۰ مورخ ۲۳/۹/۱۳۸۹شورای فرهنگ عمومی)
مقدمه
باتوجه به آیین نامه نحوه نامگذاری روزها و مناسبتهای خاص مصوب جلسه ۶۴۸ شورای عالی انقلاب فرهنگی مورخ ۲۴/۶/۱۳۸۸، و ماده واحده آن مصوب جلسه ۶۶۸ مورخ ۲۶/۵/۱۳۸۹ دستورالعمل اجرایی
آیین نامه نحوه نامگذاری روزها و مناسبت های خاص به شرح زیر به تصویب میرسد:
ماده ۱: تعاریف
الف) آیین نامه نامگذاری: منظور از «آیین نامه نامگذاری» در این دستورالعمل، «آیین نامه نحوه نامگذاری روزها و مناسبتهای خاص» مصوب جلسه ۶۴۸ مورخ ۲۴/۶/۸۸ شورای عالی انقلاب فرهنگی است.
ب) دستورالعمل نامگذاری: منظور از «دستورالعمل نامگذاری»، «دستورالعمل اجرایی آیین نامه نحوه نامگذاری روزها و مناسبت های خاص» تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران است.
ج) روزها و مناسبت های خاص: منظور روزها و مناسبت هایی است که به استناد ماده ۲ آییننامه نحوه نامگذاری روزها و مناسبت های خاص، به دو دسته «ملی – اسلامی» و «صنفی– سازمانی» تقسیمبندی شده که به ترتیب در متن و ضمیمه تقویم رسمی کشور درج خواهد شد.
د) تقویم: منظور تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران استخراج شورای مرکز تقویم مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران است که مورد تصویب شورای فرهنگ عمومی و تأیید شورای عالی انقلاب فرهنگی میباشد.
ح) مناسبتهای متن تقویم: منظور روزها و مناسبتهای «ملی – اسلامی» است که حداقل مرتبط با یکی از ویژگیهای بندهای ماده ۳ آیین نامه نامگذاری باشد:
الف) برای تمام قشرهای مختلف جامعه مهم و تأثیرگذار بوده و از دیدگاه همه ملت ارزشمند و معتبر باشد.
ب) همه مناطق کشور،آن مناسبت را با خود مرتبط بدانند و اهمیت آن منحصر به یک منطقه جغرافیایی خاصی نباشد.
ج) تقویت کننده حداقل یکی از مؤلفه های هویت ملی ایرانیان باشد.
و) مناسبتهای ضمیمه تقویم: منظور روزها و مناسبتهای «صنفی – سازمانی» و «منطقه ای – استانی» است که حداقل یک وزارتخانه، سازمان، نهاد و صنف و یا یک منطقه و استان متولی اجرای برنامه های مرتبط با آن روز باشد.
ز) کمیسیون: منظور کمیسیون نامگذاری روزها و مناسبتهای خاص متشکل از نمایندگان دستگاههای عضو شورای فرهنگ عمومی است که در مورد پیشنهادهای رسیده به دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی نظر مشورتی ارایه خواهد داد.
ماده ۲: روزها و مناسبتهای خاص
الف) روزها و مناسبتهای سازمانی: به مناسبتهایی اطلاق می شود که در جهت تقویت خدمات و ارزشهای مرتبط با وظایف یک سازمان یا نهاد در جامعه و همچنین تقدیر از این خدمات و فعالیتها باشد و با توجه به اهمیت و ارزش مناسبت، بزرگداشت سالانه آن لازمه تحقق اهداف آن سازمان یا نهاد ارزیابی شود.
ب) روزها و مناسبتهای صنفی: به مناسبتهایی اطلاق میشود که در جهت تقویت خدمات و ارزشهای مرتبط با وظایف یک صنف یا تشکل خاص در جامعه و همچنین تقدیر از این خدمات و فعالیتها باشد.
ج) پیشنهاد نامگذاری روزها و مناسبتهای خاص وزارتخانه ها، سازمانها، نهادها و صنوف باید با وظایف اصلی پیشنهاد دهنده متناسب و از مفهومی روشن و متقن برخوردار باشد.
د) روزها و مناسبتهای منطقه ای - استانی: به مناسبتهایی اطلاق میشود که در جهت مصالح نظام و تحکیم وحدت ملی و تقویت مؤلفه های هویت ملی ایرانیان و برای قشرهای مختلف یک منطقه یا استان از اعتبار، اهمیت و ارزش خاص برخوردار باشد و بزرگداشت سالانه آن مناسبت در رشد و تعالی فرهنگی و اجتماعی آن منطقه مؤثر باشد.
ماده ۳: روش ارایه پیشنهاد روزها و مناسبتهای خاص
الف): روزها و مناسبتهای پیشنهادی برای درج در متن تقویم لازم است از سوی یکی از سران سه قوّه، یکی از اعضای هیئت دولت، یکی از رؤسای کمیسیونهای مجلس شورای اسلامی و رییس شورای عالی استانها و یا حداقل سه نفر از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی و یا شورای فرهنگ عمومی کشور به دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی پیشنهاد شود.
ب) روزها و مناسبتهای پیشنهادی وزارتخانه ها، سازمانها و نهادها لازم است از طریق بالاترین مقام آن ارایه شود.
ج) روزها و مناسبتهای «صنفی» با پیشنهاد رییس اتحادیه هر صنف و یا تأیید مجمع امور صنفی ارایه شود.
د) روزها و مناسبتهای پیشنهادی «منطقه ای – استانی» از سوی نماینده ولی فقیه در استان یا امام جمعه مرکز استان، استاندار یا یکی از نمایندگان آن استان در مجلس شورای اسلامی یا حداقل سه نفر از اعضای شورای فرهنگ عمومی استان پس از تأیید شورای فرهنگ عمومی استان، برای بررسی و تصویب به دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی کشور ارایه شود.
ماده ۴: اشخاص حقیقی می توانند پیشنهاد خود را از طریق مراجع مذکور در بند «الف» و «ب» ماده ۳ و یا دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی ارایه نمایند.
ماده ۵: پیشنهاد نامگذاری روزها و مناسبتهای خاص «ملی – اسلامی»، «صنفی – سازمانی» و «منطقه ای – استانی» (اعم از حقیقی و حقوقی) باید در قالب فرم مصوب (کاربرگ) شورای فرهنگ عمومی برای بررسی در کمیسیون ارایه شود.
ماده ۶: شورای فرهنگ عمومی در تصویب روزها و مناسبتهای خاص، با توجه به اولویت‌ها و اهمیت موضوع، سطح، نوع و مدت روز مصوب را تعیین می‌نماید.
ماده ۷: شورای فرهنگ عمومی به منظور بررسی کارشناسی روزها و مناسبتهای خاص پیشنهادی، کمیسیون مشورتی را با ترکیب زیر تشکیل می‌دهد:
۱/ دبیر شورای فرهنگ عمومی به عنوان رییس کمیسیون؛
۲/ نماینده فرهنگستان علوم پزشکی؛
۳/ نماینده فرهنگستان علوم؛
۴/ نماینده فرهنگستان زبان و ادب فارسی؛
۵/ نماینده فرهنگستان هنر؛
۶/ نماینده وزارت کشور؛
7. نماینده وزارت آموزش و پرورش؛
۸/ نماینده سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران؛
۹/ نماینده سازمان تبلیغات اسلامی؛
۱۰/ نماینده ستاد عالی هماهنگی و نظارت بر کانونهای فرهنگی و هنری مساجد؛
۱۱/ نماینده مرکز مدیریت حوزه های علمیه برادران؛
۱۲/ نماینده مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران؛
۱۳/ نماینده انجمن آثار و مفاخر فرهنگی؛
۱۴/ نماینده شورای مرکز تقویم دانشگاه تهران؛
۱۵/ نماینده شورای فرهنگی – اجتماعی زنان؛
۱۶/ مدیرکل دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی.
تبصره ۱: برحسب مورد و ضرورت و تشخیص رییس کمیسیون، نماینده دستگاه پیشنهاد دهنده و نمایندگان سایر سازمانها، نهادها، صنوف و استانها بدون حق رأی دعوت می‌شوند.
ماده ۸: دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی، نتایج بررسی کارشناسی و مشورتی مناسبتهای پیشنهادی توسط کمیسیون را برای تصویب به شورای فرهنگ عمومی ارایه خواهد داد.
ماده ۹: شورای فرهنگ عمومی موظف است روزها و مناسبتهای سال آتی را حداکثر تا قبل از پایان خرداد ماه بررسی و تصویب نماید.
ماده ۱۰: در پایان خرداد ماه هر سال، دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی، روزها و مناسبتهای تصویب شده برای سال بعد را برای تأیید به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارایه خواهد کرد.
ماده ۱۱: دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی موظف است روزها و مناسبت هایی را که تا پایان تیرماه هر سال در شورای عالی انقلاب فرهنگی تأیید شده است، برای درج در تقویم و مراجع مربوط ابلاغ نماید.
ماده ۱۲: در جهت بزرگداشت روزها و مناسبتهای ملی، وزارتخانه ها، سازمانها و نهادهای ذیربط موظف به برنامه‌ریزی و مشارکت در فعالیت‌های مربوط به آن روز یا مناسبت هستند.
ماده ۱۳: کلیه وزارتخانه ها، سازمانها، نهادها، صنوف، مناطق و استانهایی که دارای روز خاص هستند، موظف اند زمینه مناسب اطلاع رسانی و معرفی روز نامگذاری شده و حسن استفاده از این روز را با همکاری رسانه های گروهی و دستگاههای اطلاعرسانی و تبلیغی کشور فراهم آورند.
ماده ۱۴: وزارتخانه ها، سازمانها، نهادها، صنوف و استانهای مرتبط موظف هستند گزارش عملکرد و برنامه های انجام شده در ارتباط با مناسبت خاص را هر ساله به دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی ارایه نمایند. دبیرخانه ضمن بررسی، در صورتی که گزارشها را متناسب با اهداف اعلام شده نداند ابتدا از طریق تذکر کتبی موضوع را به دستگاه مورد نظر اعلام و چنانچه ترتیب اثری داده نشود، برای تجدید نظر در نامگذاری آن روز به کمیسیون ارجاع خواهد کرد، تا کمیسیون نسبت به تصمیمگیری در مورد ارایه پیشنهاد تلفیق و یا حذف روز مصوب، به شورای فرهنگ عمومی اقدام نماید.
ماده ۱۵: رسانه های جمعی مجاز به تبلیغ و معرفی روزهای غیرمصوب نیستند و در صورت تخلف به مراجع قانونی معرفی خواهند شد.
ماده ۱۶: کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی که تقویم منتشر میکنند، موظف به درج مناسبتهای مصوب شورای فرهنگ عمومی میباشند.
ماده ۱۷: این دستورالعمل مشتمل بر یک مقدمه و ۱۷ ماده و یک تبصره در جلسه ۵۴۰ مورخ ۲۳/۹/۱۳۸۹ شورای فرهنگ عمومی به تصویب رسید.